Twórczość Karla Daubigny’ego bardzo bliska jest w tematyce i formie artystycznej twórczości jego ojca, znanego malarza barbizończyka Charlesa- François Daubigny’ego. Młodszy Daubigny uczył się w paryskiej Académie Suisse i debiutował na Salonie w 1863 roku. Pierwsze krajobrazy artysty utrzymane są w stylu ojca. W drugiej fazie twórczości malarz zwrócił się w stronę „wibrystycznego” malarstwa przypominającego impresjonizm. Obdarzył je jednak osobistą, ciemną formułą kolorystyczną. Artysta głównym obszarem tworzenia uczynił las Fontainbleau, wybrzeże Bretanii i Normandii oraz Auvers-sur-Oise, gdzie znajdowała się posiadłość rodziny i gdzie do dziś znajduje się muzeum obydwu malarzy. Karl uprawiał również grafikę artystyczną, wykonując autorskie krajobrazy i kopie dzieł ojca. Uważa się, że był wyjątkowo utalentowanym pejzażystą i najważniejszym przedstawicielem drugiej generacji malarzy Barbizończyków, mimo że jego dzieło pozostawało w cieniu twórczości François Daubigny’ego. Mimo przedwczesnej śmierci w wieku 40 lat artysta pozostawił w po sobie znaczący dorobek, zachowany przede wszystkim w kolekcjach prywatnych i publicznych we Francji, m.in. w Musée d’Orsay w Paryżu.