Podstawą prezentowanego obrazu jest litera „J”, bazująca bezpośrednio na alfabecie opracowanym przez Władysława Strzemińskiego. Należy ona do większego cyklu prac malarskich i rzeźbiarskich Kamila Kuskowskiego, prezentowanych na wystawie„Pomiędzy” w Trafostacji Sztuki w Szczecinie w 2019. Tytułowe „pomiędzy”, będące również nazwą cyklu, stanowi przestrzeń stworzoną pośród kompozycji przestrzennych i malarskich trzech awangardowych artystów: Władysława Strzemińskiego, KatarzynyKobro oraz Kazimierza Malewicza. Decydującym momentem tych relacji jest dla Kuskowskiego napięcie między bielą i przestrzenią oraz płaszczyzną i przestrzenią. StanisławRuksza dostrzega tu świadomą grę z zasobem historii sztuki oraz dialog z tradycją malarską, dyskursem z regułami, hierarchiami art-wordu oraz rynkiem sztuki. Z koleiAnna Maria Leśniewska rozszerza genezę projektu Kuskowskiego, tkwiącą w alfabecieStrzemińskiego: „Choć Kuskowski nie wykorzystuje go do tworzenia słów ani budowania zdań, przez uprzestrzennienie liter ujawnia wyrafinowaną prostotę projektu Strzemińskiego.Dzięki precyzji i estetyce wykonania projekt przykuwa uwagę widza nie mogącego oderwać wzroku od idealnych form. W zależności od ustawienia liter, jak i widza względem nich, który je czyta, tworzy on ‘swój tekst’, zwłaszcza gdy litera rozumiana jako znak pozwala utrwalać słowo. Można mówić o pewnej hybrydyczności dzieła, które dopuszcza ingerencję w swoją strukturę, pewnym współtworzeniu nie tylko przez grę w budowanie nowych znaczeń, ale także przez poddawanie dekompozycji, rozpisywaniu, rozwarstwieniu kształtów w oku patrzącego. Na bazie alfabetu powstaje ‘światorzeźba’ otwierająca się na każdy impuls, gest, każde spojrzenie, a w obrazie owa fragmentaryczność spostrzeżenia zostaje utrwalona. Artysta stworzył swoisty negatyw i pozytyw widzenia alfabetu” (Anna Maria Leśniewska, Litera jako struktura czasoprzestrzenna.Obrazy i przestrzenie liter [w:] Pomiędzy. Monografia poświęcona twórczości KamilaKuskowskiego, [red.] Łukasz Musielak, Trafostacja Sztuki w Szczecinie, 2018, s. 169).Kamil Kuskowski w swojej twórczości zwraca szczególną uwagę na interaktywność, będącą głównym elementem jego strategii artystycznej. Stanowi ona również narzędzie do ujawniania ukrytego potencjału sztuki oraz odwołań do dzieł z różnych epok, głównych tematów malarskich na przestrzeni stuleci, a także nierozstrzygniętych problemów, wobec których artysta nie może pozostać obojętny. Kuskowski wskazuje źródło swojej artystycznej tożsamości, jakim były studia w łódzkiej Akademii SztukPięknych, gdzie twórczość Władysława Strzemińskiego była ponownie odczytywana jako program dydaktyczny, z uwzględnieniem praktycznych zasad jego nauczania. Artysta konsekwentnie sięgał do tych zależności w swojej późniejszej twórczości odnosząc się także do malarstwa Pieta Mondriana. Do „magiczności” mondrianowskiego „Czarnego kwadratu na białym tle” (1914-1915) Kuskowski odwołuje się w jeszcze innej serii swoich dzieł zatytułowanej „Mason”. W fascynującej symbolice wolnomularskiej dostrzega on staranność i celowość dobrania znaczących symboli.Obok malarskich liter Kuskowski w ramach cyklu „Pomiędzy” stawia światorzeźby. Ich kształt w zestawieniu tym szczególnie zyskuje na grafiźmie, a każdy ich szczegół oraz występująca między nimi przestrzeń osiąga wyrazistość. Podobny związek samych liter z ogólnym kształtem pisma można dostrzec w alfabecie Strzemińskiego, gdzie o formie decyduje grubość kresek oraz szerokość przestrzeni wewnętrznych. Występuje tu jasno zdefiniowany stopień pokrewieństwa między znakami tworzącymi harmonijny, wewnętrznie zespolony zbiór. Kuskowski, wykorzystując alfabet Strzemińskiego, pozbywa się jego dwuwymiarowego obszaru prezentacji na rzecz architektonicznej trójwymiarowości.Tym samym odbiorca cyklu „Pomiędzy” staje się współtwórcą układu zdarzeń wizualnych, do których interakcji i nowego postrzegania artysta szczególnie zachęca.