„Osobny rozdział w twórczości artysty stanowi malarstwo sakralne. Obrazy o treści religijnej i freski dla świątyń prawosławnych i katolickich wykazują najbardziej bezpośrednie związki ze starym malarstwem bizantyjskim. Artysta, swobodnie poruszający się w schematach ikonograficznych, swój świat form konstruuje intuicyjnie. Madonny, święci i apostołowie, to nie echo, ale kontynuacja malarstwa ikonowego. Artysta rozumie każdy gest postaci z ikonostasu, każdy symbol, całą powagę zawartych w ikonie treści. Kompozycje są pełne ciszy, świetlistych barw, czytelnych linii i kształtów. Wątki kultu wschodniego stapiają się z wątkami katolickimi”. Teresa Anna Stepnowska, 1974