„Nawet gdy korzysta się ze swego wnętrza, korzysta z natury, z życia emocjonalno-uczuciowego, które jest przecież czystą naturą. Dlatego nie istnieje coś takiego jak obraz abstrakcyjny. Ten termin jest absurdalny. Spójrz na podłogę, na słoje w deskach i masz obraz abstrakcyjny”. Jerzy Mierzejewski Jerzy Mierzejewski tworzył obrazy, które w zamyśle miały działać zarówno na emocje, jak i na oko. Jako syn malarza zdecydował się kontynuować rodzinną tradycję i ukończył warszawską Akademię Sztuk Pięknych. Proces malowania był dla niego walką o spokój przeciwko chaosowi i nieporządkowi myśli, dzieło zaś jest nieskończonym bytem, pozostawiającym miejsce na dopowiedzenia i interpretacje. Cykl bezludnych pejzaży, utrzymanych w przygaszonej, stonowanej kolorystyce Mierzejewski rozpoczął na początku lat 70. Kompozycje z tej serii są peanem na cześć warsztatu malarskiego, pieczołowitego traktowania struktury, płaszczyzny, a także równowagi w relacji między formami i barwą, co świetnie oddaje prezentowana „Droga w dolinie”. W swoich pracach Mierzejewski operował światłem pod wpływem nastroju, jaki w danej chwili odczuwał, a tym, co wyjątkowo dobrze udawało mu się uchwycić, była przemawiająca przez jego płótna cisza. Artysta był świadomy, że wpływy innych artystów są czymś naturalnym. Podkreślał istotność przetwarzania przez siebie wszystkiego, z czego czerpie się natchnienie i z czego się korzysta. Sam chętnie inspirował się nie tylko z naturą, lecz także dorobkiem artystycznym poprzednich pokoleń wielkich artystów, w szczególności malarstwem Paula Cézanne’a oraz Lyonela Feiningera. Obok pejzaży Mierzejewski jest też znany ze swoich portretów. Mamy przyjemność zaprezentować jeden z nich, „Staś”, namalowany w 1948. Przez wiele lat Mierzejewski był związany z Państwową Wyższą Szkołą Teatralną i Filmową w Łodzi, w której jako wykładowca wtajemniczał studentów w aspekty plastyki i roli zagadnień plastycznych w filmie. Role pedagoga oraz teoretyka, zajętego poszukiwaniem punktów styku plastyki i filmu, sprawiły, że w pewnym momencie malarstwo zeszło dla twórcy na dalszy plan.