„W nurcie polskiego koloryzmu wywodzące się ze szkoły Weissa, Eibischa, w dalszym planie i Bonnarda, malarstwo Szancenbacha zajmuje miejsce osobne i szczególne. Wysmakowane martwe natury i pejzaże, z bardzo daleko posuniętą autonomią barwnych plam, ułożone z niewymuszoną elegancją, w istocie zaskakują rygorystyczną konstrukcją”. Włodzimierz Kalicki