Twórczość Ireneusza Walczaka jest odzwierciedleniem dynamicznego i zmiennego życia, które stanowiło dla artysty nieustającą inspirację. Walczak przedstawia widzowi dzieła, które, niczym życiowe zakręty, konfrontują nas z tym, co niespodziewane i nieoczywiste. Choć początkowo tworzył na obrzeżach „Nowej Ekspresji”, z czasem wykształcił swój indywidualny styl, coraz bardziej skupiając się na osobistych doświadczeniach, które stały się fundamentem uniwersalnych przesłań o tożsamości i egzystencji. Prace Walczaka poruszają tematykę ciągłej zmiany, przemijania i tożsamości, osadzoną w kontekście zmieniających się realiów kulturowych, społecznych i politycznych. Artysta, stawiając treść na pierwszym miejscu, ujmuje w niej przeżywane emocje, codzienne doświadczenia i refleksje nad współczesnym człowiekiem. Artysta studiował w latach 1983–1988 na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, na Wydziale Grafiki w Katowicach. Był laureatem trzydziestu nagród i wyróżnień, m.in. Grand Prix oraz nagrody mera miasta Chamalieres na I Światowym Triennale Małych Form Graficznych we Francji (1988), Grand Prix im. Rafała Pomorskiego (1989) i Grand Prix „Bielska Jesień” (1993). W tym samym roku otrzymał prestiżowe stypendium „The Pollock-Krasner Foundation Award” w Nowym Jorku. Walczak miał na swoim koncie 23 wystawy indywidualne oraz udział w blisko 300 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Regularnie brał udział w renomowanych targach sztuki, takich jak Art Cologne, Art Frankfurt, Art Amsterdam, Art Strasbourg, Art Hannover i EUROART w Bazylei. Jego prace znajdują się w licznych kolekcjach, zarówno w Polsce, jak i na świecie.