„Kontakt ze sztuką jest swego rodzaju wycieczką poza rzeczywistość znanego świata. Jest stąpaniem po ścieżce biegnącej zawsze nieco ponad ziemią”. Ireneusz Pierzgalski Prezentowana kompozycja Ireneusza Pierzgalskiego została wykonana w 1959. We wczesnym okresie twórczości, na przełomie na przełomie lat 50. i 60., poszukując własnej formy wypowiedzi artystycznej, Pierzgalski często nawiązywał do europejskiego i amerykańskiego nurtu ekspresyjnej abstrakcji. Jednym z artystów, których cenił w tym okresie najbardziej, był Marc Tobey. W kompozycji z 1959 nie widać jednak typowych dla ekspresjonizmu abstrakcyjnego jednorodnego wypełnienia liniami całej powierzchni płótna. Obraz Pierzgalskiego zawiera w sobie cechy indywidualnego języka artysty, które każą rozpatrywać go na bardziej złożonym tle. Artysta stosuje w obrazie charakterystyczne napięcie uzyskane poprzez dynamiczne ujęcie malarskiej linii oraz śmiało kontrastujące ze sobą barwy. Od pierwszej połowy lat 60. w rysunkach i obrazach Pierzgalskiego zaczną się coraz bardziej uwidaczniać inspiracje dalekowschodnią kaligrafią.