Eugeniusz Geppert studiował malarstwo w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1925 otrzymał stypendium od Związku Polskich Artystów Plastyków na wyjazd do Paryża. Spędził tam trzy lata, prezentując swoje prace na salonach oraz wystawach w prywatnych galeriach. Pobyt w Paryżu zdecydowanie wpłynął na jego twórczość. Artysta odwiedzał muzea, gdzie poznawał prace dawnych mistrzów. Wiele wyniósł z twórczości impresjonistów oraz Paula Cezanne’a, od których czerpał bezpośrednie inspiracje w zakresie środków formalnych. Jego malarstwo staje się jasne, swobodne i niezależne od akademickich reguł. Czysto malarska forma zaczyna stanowić podstawę jego prac, w których kompozycja kolorystyczna jest sprawą priorytetową. Wedle założeń koloryzmu obrazy Eugeniusza Gepperta są przykładem malarstwa, dla którego siła koloru jest kluczowa. Barwa staje się nośnikiem formy i treści, determinuje układ kompozycyjny, a także efekty światłocieniowe i perspektywiczne. Osiągnięcie jak najlepszych zestawień kolorystycznych jest najważniejsze, gdyż warunkuje uzyskanie właściwego wrażenia estetycznego. Prezentowany obraz jest doskonałym przykładem pracy, w której odpowiedni dobór barw oraz sposób ich nakładania są głównymi środkami artystycznymi, budującymi strukturę dzieła. Malarz z jednej strony częściowo stosuje długie, pionowe lub poziome pociągnięcia pędzla, które rytmizują i syntetyzują formę. Z drugiej strony partia wody została przedstawiona za pomocą drobnych, nakładających się na siebie plam o różnych odcieniach, tworzących efekt drgania. Wrażeniowy charakter tego miejskiego pejzażu nawiązuje do impresjonistycznych prób uchwycenia ulotnej chwili. Praca prezentuje uwielbiany przez artystów temat paryskiego widoku na Sekwanę, mosty i wyspę Île de la Cité. Tym razem widok ten został przedstawiony z rzadkiej perspektywy: nieco z góry i prostopadle do biegu rzeki. Na wprost zarysowuje się wyspa wraz ze swoimi zabudowaniami (m.in. dwie wieże katedry Notre-Dame). Po bokach przedstawienia artysta ukazał aleje przy nadbrzeżu w otoczeniu bujnej zieleni, co niejako zamyka całą kompozycję. Sekwana przyciągała malarzy z całego świata, którzy ruszali na bulwary ze sztalugami i uwieczniali na swoich pracach malownicze widoki Paryża. W twórczości Eugeniusza Gepperta, przesyconej przedstawieniami oddziałów polskiego wojska i scen z końmi, pejzaż paryski nie był tematem oczywistym i często spotykanym, co dodatkowo sprawia, że ta efektowna praca staje się jeszcze atrakcyjniejsza.