„Jeśli chodzi o cały cykl [Wyliczanka], początkowo namalowałem facetów, moich kolegów i znajomych, z genitaliami na wierzchu. Później kobiety ze spuszczonymi do kostek majtkami – to była trochę prowokacja, trochę zabawa. Namalowałem między innymi ‘100 polskich kotów’, ‘195 strojów ludowych’, ‘155 plastyczek polskich’, ‘138 artystów malarzy’, ‘170 polityków sztuki’. Malowałem żołnierzy, ludzi kultury, psy, służby mundurowe opatrzone wulgaryzmami – dorwałem wtedy słownik polskich przekleństw i wulgaryzmów. Każdy mundurowy dostał swoją własną (wulgarną) nazwę. Były tam między innymi służby z Ministerstwa Kultury, ze straży sejmowej, Pałac Kultury też ma swoją służbę mundurową. Raz przyszedł ktoś z ministerstwa i szukał tam siebie, a to przecież były tylko służby, nie urzędnicy. Potem byli aktorzy i aktorki. Pamiętam, jak Ewa Sałacka i Katarzyna Figura obraziły się na mnie za to, że nie namalowałem ich na obrazie ‘140 aktorek polskich’”. Edward Dwurnik