„W tkaninach kreowanie, przywoływanie z wyobraźni i przeżywanie pejzażu wydaje się pełniejsze, kiedy angażuję do tego fakturę, kolor i światło. Bo światło to metafizyka! Tam, gdzie realne światło, albo jego iluzję, udało mi się włączyć do swoich kompozycji, wydaje mi się, że osiągam większą i pełniejszą satysfakcję z moich prac. Osiągam – wydaje mi się – jakąś większą trójwymiarowość, wielowymiarowość”. Krystyna Dyrda-Kortyka