„Symbole – nawet te zdawałoby się najbardziej święte i dostojne – nie są dane na zawsze, nie są odporne na zmiany i wiecznotrwałe. Upływający czas bywa dla nich bezlitosny – modyfikuje znaczenia, odkrywa ukryte treści, motywy i intencje. Sprawdza i testuje percepcję, redefiniuje, burzy stare hierarchie. Niektóre z symboli nie zdają egzaminu z trwania w postnowoczesnej rzeczywistości – zdemaskowane i obnażone trafiają do swojej finalnej destynacji – ludzkiego zapomnienia. Obrazy z cyklu „Interregnum” są relacją z takiej podróży, subwersywnym zapisem stopniowej dewaluacji znaczenia, utraty wartości. Dawni idole stali się ciężarem, ich odejście przynosi ulgę”. Bartek Otocki