„W twórczości Anny Szprynger na plan pierwszy wysuwa się zagadnienie strategii twórczej, która stanowi o oryginalności i rozpoznawalności oeuvre artystki. Wyłącznie kreską posługuje się ona od 2006 roku. Ten sposób kreacji odgrywał ważną technicznie rolę już we wcześniejszej serii obrazów „wypranych”. Proces, o którym mowa, szalenie pracochłonny warsztatowo, nie pozwalał artystce na pełną kontrolę nad przedstawieniem. Anna Szprynger malowała wówczas zarysy struktur architektonicznych na płótnie, by następnie płótno to wyprać. Kompozycja traciła w ten sposób jednoznaczność motywu, nabierając przy tym aury niedopowiedzianego. Artystka czasem wracała do wypranej kompozycji, domalowując poszczególne elementy. Zasadniczym przedmiotem fascynacji malarki pozostawała jednak i tak jest do dzisiaj, kreska”. JAROSŁAW DENISIUK