Alfons Karpiński jest malarzem, którego spuścizną wypełniały przede wszystkim kwiatowe martwe oraz portrety kobiece. Nieustanne doskonalenie malarskiego warsztatu, twórcze poszukiwania i wrażliwość w rejestrowaniu codzienności sprawiły, iż realizacji doczekał się szkic z przedstawieniem śpiących na poduszce kotów. Ta prezentowana w katalogu kompozycja cechuje się charakterystycznymi walorami sztuki Karpińskiego: miękkością formy, szlachetnością kolorytu i linii, kameralnością nastroju. Poza wspomnianym powyżej głównym nurtem twórczości malarza, posługiwał się on także tematyką animalistyczną. Z wielkim umiłowaniem przedstawiał na swoich szkicach ołówkowych, węglowych i olejnych przedstawienia kotów – ulubionych towarzyszy codzienności malarza. Alfons Karpiński wykonywał serie kompozycji z przedstawieniem tych zwierząt domowych, dając tym samym wyraz swojego uczucia i przy wiązania do nich. Tym samym na oczach miłośników sztuki dokonuje się pełen wrażliwości i intymności osobisty zapis malarza, który niezaprzeczalnie szkicował swoich pupili na prywatny użytek. Artysta odebrał staranne artystyczne wykształcenie pod kierunkiem Leona Wyczółkowskiego w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. W czasie studiów był wielokrotnie nagradzany. Przypuszcza się, że po zakończeniu nauki zajął się na jakiś czas konserwacją dzieł sztuki i projektowaniem pocztówek. Edukację uzupełniał w Monachium, w pracowni Antona Ažbego iw Wiedniu u Kazimierza Pochwalskiego, gdzie również założył pracownię. Lata 1907-1912 to czas podróży, które poświęcił nie tylko poznawaniu zbiorów kolejnych muzeów, ale również nauce. Wędrówki przez Austrię, Włochy, Francję i Anglię ostatecznie doprowadziły artystę do stolicy europejskiej sztuki - w 1922 roku znowu odwiedził Paryż, by jako trzydziestosiedmiolatek kontynuować naukę, tym razem w Académie Colarossi. Czas jego artystycznej aktywności sprawił, że stał się członkiem wielu prestiżowych stowarzyszeń, m.in. polskiej „Sztuki” oraz wiedeńskiej „Secesji".