Alessio Issupoff (Aleksej Vladimirovic Isupov) to malarz, który urodził się w 1889 w Kirkowie. Pochodził z rodziny o tradycjach artystycznych: jego ojciec zajmował się bowiem zdobieniem ikon oraz introligatorstwem. W 1908 roku rozpoczął studia w Moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rzeźby iArchitektury. W tym czasie brał udział wwystawach Związku Artystów Rosyjskich i Stowarzyszenia Podróżujących Wystaw Artystycznych (Peredvizhniki). W latach 1910-15 eksponował swoje prace, z których większość stanowiły pejzaże, na wystawach moskiewskiej galerii Lemercier, w czasie wiosennych wystaw w salach Imperial Academy of Arts. W 1915 otrzymał powołanie do wojska. Służbę wojskową w latach 1915-17 odbył w regimencie strzeleckim Simbirsk w Turkiestanie w Taszkiencie. W 1920 roku został wysłany do Samarkandy, gdzie działał jako artysta i szef sekcji artystycznej Komisji ds. Odnowy i Ochrony Zabytków Samarkandy. Wykonywał szkice starożytnych zabytków, studiował archeologię, historię, kulturę i sztukę Azji Środkowej. W tym czasie w swojej twórczości odwołał się do malarstwa impresjonistycznego, stworzył cykl obrazów, orientalnych pejzaży i scen rodzajowych. W 1921 roku po powrocie do Moskwy, wstąpił do Stowarzyszenia Artystów Rewolucyjnej Rosji, brał udział wwystawach Stowarzyszenia artystów Peredvizhniki, Związku Artystów Rosyjskich, Towarzystwa Artystów Moskiewskiej Szkoły oraz pracował nad albumem „Wielka rewolucja i życie Armii Czerwonej” z uwagi na ciężką sytuację finansową. W 1926 roku wyjechał do Włoch, gdzie spędził blisko 30 lat swojego życia. Tam również prowadził szeroko zakrojoną aktywność wystawienniczą: pierwszą zważnych wystaw była ekspozycja w Rzymie, a następnie m.in. w Mediolanie i Neapolu. Najważniejszym dlań wydarzeniem artystycznym był udział w XVII Biennale w Wenecji w 1930 roku. Od tego czasu artysta zaczął cieszyć się dużym uznaniem w Italii, która stała się dla niego krajem nowych odkryć artystycznych oraz miejscem, w którym mógł zakosztować wolności i swobody w ekspresji artystycznej. W 1949 roku we Włoszech opublikowano ilustrowaną monografię prac artysty, napisaną przez słynnego włoskiego krytyka sztuki, Giorgia Nicodemiego.