„Malarska opowieść o jej codzienności miała już różne odsłony. Od zmysłowych i rozerotyzowanych, balansujących na granicy psychicznego ekshibicjonizmu obrazów, dzięki którym pod koniec swoich studiów wpisała się w pejzaż wybijających się artystek młodego pokolenia, po te ujmowane w pop-artowskiej stylistyce, ukazujące ją w nowych rolach żony czy matki”. MAGDALENA DURDA-DMITRUK