Tytułowy „Moby Dick” nawiązuje do powieści amerykańskiego pisarza Hermana Melville’a, która uznawana jest za arcydzieło literatury światowej oraz klasykę literatury amerykańskiej. Dzieło wydane w1851, powiada o losach Izmaela, który pewnego dnia postanawia wyruszyć na wyprawę wielorybniczą. Wraz z przyjacielem, zaciąga się na statek, dowodzony przez tajemniczego kapitana Ahaba. Wkrótce okazuje się, że dla ich dowódcy jedynym celem tej wyprawy jest zemsta na białym kaszalocie Moby Dicku, który pozbawił go nogi. Choć fabuła książki nie brzmi zbyt interesująco, to nie należy jej treści brać całkiem dosłownie. W książce została ukryta bogata symbolika biblijna, jest też ciekawym studium psychologicznym. Głównym tematem książki jest walka między uczuciami a rozsądkiem; między wolną wolą a jego przeznaczeniem. Jest to monolog wewnętrzny toczony głównie w umyśle szalonego kapitana, ale także pozostałych członków załogi, którzy zaczynają sobie zdawać sprawę z wielkiego niebezpieczeństwa, które im grozi. Popadają oni w otchłań rozpaczy, towarzyszą im ciemne myśli. Czy uda im się opanować strach? Mrok oraz wyjście z mroku jest szczególnym tematem obrazów autorstwa Agnieszki Niziurskiej z lat 80. prezentowanych w ramach jej wystawy indywidualnej o iście filozoficznym tytule: „Skąd autobus wie, dokąd chcemy jechać?”. Od początku twórczości artystki, jej głównym obiektem zainteresowań był krajobraz. Przede wszystkim górski, choć okazjonalnie także ten morski. Malowane przez Niziurską krajobrazy (wbrew swej powierzchownej mroczności) mają pozwolić nabrać dystansu do otaczającego nas niespokojnego życia społecznego i zobaczyć wszystko we właściwych proporcjach. Bo czymże są nasze prywatne dramaty w obliczu głębi oceanów? Inną cechą charakterystyczną dla dzieł artystki z lat 80. jest ekspresja i symbolika kompozycji oraz jej poszczególnych motywów. Zawsze znajdowało się ono na antypodach realizmu, naturalizmu i hiperrealizmu Prezentowany podczas aukcji obraz „Bałtycki Moby Dick” został namalowany w 1987. Centrum obrazu stanowi namalowany grubymi pociągnięciami pędzla kaszalot. Choć w książce jest on biały, tu widnieje w ciemnych barwach, jego kontury są tylko trochę jaśniejsze od czarnego tła głębin morskich. Poniżej Moby Dicka znajduje się ogromna, krwista plama. Kompozycję można odczytać jako metaforę siły witalnej, walki o życie której źródłem jest natura. Obraz przyciąga wzrok widza niezwykłą kolorystyką. Jaskrawe kolory wydobywają się z ciemnych czeluści. By dostrzec ten intrygując, kolorystyczny spektakl, emanujący siłą musimy się skupić, podejść bliżej do pracy, a nawet zmrużyć oczy. Wraz z minimalizmem zastosowanych środków dzieło zyskuje na szlachetności. Namalowany walczący wieloryb, jego intrygująco kolorowe ciało symbolizuje wyjście z mroku oraz ze swej strefy komfortu. Tym samym wodna bestia odzwierciedla osobiste przeżycia artystki, która pomimo swej miłości do gór bała się wejścia do jaskini, aż w końcu się przemogła…