„W swoim życiu miałam raptem kilka wytrysków, zupełnie przypadkowych, nigdy w pojedynkę. Nie jestem zatem specjalistką od tryskania. Jestem natomiast artystką. Postanowiłam więc wyrzeźbić to, czego nie jestem w stanie osiągnąć. Rzeźba przedstawia mój wymarzony wytrysk namiętności, przyjemności, radości, wolności – przy nabrzmiałej łechtaczce, gdzieś z: trzewi, waginy, spomiędzy warg sromowych, przedniej ściany pochwy, gruczołów Skenego, prostaty, pobliża ujścia cewki moczowej. Nikt tego jeszcze nie wie na pewno. Jak to możliwe, skoro od tak dawna nie ma na mapie miejsc nieodkrytych, a od 62 lat latamy w kosmos? Dlaczego ginekologia, nauka stworzona przez osoby pozbawione macic, zorientowana jest nadal wyłącznie na płodności i profilaktyce chorób, a nie na osiąganiu i dbaniu o naszą przyjemność? Jak to możliwe, że dopiero w 1998 roku Helen O'Connell wykonała i opublikowała pierwsze kompleksowe badanie anatomiczne łechtaczki, a w 2010 po raz pierwszy stworzyła jej trójwymiarowy obraz, ukazujący ponad 15 tys. zakończeń nerwowych, z których każde może dać nam osobny dreszcz rozkoszy? Jakim cudem ejakulacja u kobiet stała się przedmiotem poważnych dociekań naukowych dopiero w drugiej połowie XX wieku? Nie pozwólmy dalej ignorować naszych narządów, gruczołów, otworów, wypustek, fałdek, wybrzuszeń, zwisów, zagłębień – odkrywajmy i poznawajmy je, pokochajmy, opiekujmy się nimi, dotykajmy, stymulujmy, pieśćmy, oglądajmy, słuchajmy, dajmy się im porwać! Walczmy o naszą godność, o odzyskanie naszych ciał i przyjemności, która się w nich kryje! Z pomrukiem rokoszy na ustach i między nogami przeklnijmy patriarchat i róbmy sobie dobrze w pojedynkę, w parach i grupowo! Pokażmy tryskającego wolnością fucka każdemu i każdej, którzy wciąż chcą odbierać nam prawo do decydowania o sobie, o naszej radości, namiętności i przyjemności”. Aga Szreder